Իբր մեզ քիչ էին պատուհասած կորոնավիրուսային պանդեմիայի հետևանքները, օրեցօր խորացող տարատեսակ ճգնաժամերը, աշխարհաքաղաքական վերադասավորումների լարվածությունը, երկրի ներսում պրկվող տարաձայնությունները, վարչապետի ոչ ադեկվատ գործելակերպն ու նրա սիրո և հանդուրժողականության դառը պտուղները... Հիմա էլ լեթարգյան քնից արթնացած և Մսրա Մելիքի կերպարի մեջ մտած «Նոր Նորք» համատիրության նախագահը մեկից որոշել է իր թրի տակով անցկացնել մեծաթիվ մասիվցիների՝ գյադեք, է՛ս կուռն անցեք, չէ, չէ՝ է՛ն կուռը...
Իհարկե, նա բառացիորեն այսպես չի արտահայտվել, բայց... համատիրության ներկայացուցիչ «Ղազարյան ընդ Փարթնըրս» փաստաբանական գրասենյակի պարտքերի հավաքագրման բաժնի պետ Մ. Մաղաքյանն առանց աչքունքի նայելու 10 հազարից մինչև 180 հազար դրամի և ավելի պարտք ունեցող բնակիչներին վերջնագրի տեսքով նույնաբովանդակ ծանուցագրեր է ուղարկել. «Հարգելի բնակիչ, Ձեր կողմից «Նոր Նորք» համատիրությանը չվճարած գումարի չափը 2020 թվականի մայիսի 1-ի դրությամբ կազմում է 162 հազար ՀՀ դրամ։
Ձեզ լրացուցիչ ծախսերից ձեռնպահ պահելու, ինչպես նաև հետագա համագործակցության ակնկալիքով՝ առաջարկում ենք սույն գրությունը ստանալուց հետո՝ 5 աշխատանքային օրվա ընթացքում, վերոհիշյալ գումարը փոխանցել «Նոր Նորք» համատիրության «Հայէկոնոմբանկ» ԲԲԸ-ում բացված 163078130776 հաշվեհամարին։
Չվճարելու դեպքում պատրաստվում ենք դիմել դատարան»։
Ինչու՞ հենց հիմա, մեր խառնաշփոթ վիճակում, երբ մարդիկ համաճարակի դեմ պայքարի, ապրելու և օրվա հաց վաստակելու խնդիր ունեն՝ չհաշված խաղաղության պահպանման հրամայականը։ ՈՒ՞մ է ձեռնտու մի ավելորդ անգամ սթրեսի ենթարկելը, ինչու՞ է համատիրությունը նպաստել բնակիչների պարտքերի «չաղացմանը», որ դատական կարգով ¥եթե, իհարկե, հաջողի¤ բնակչության ֆինանսական բեռը ավելի՞ ծանրացնի։ Որ ի՞նչ։ Մինչդեռ «Բազմաբնակարան շենքի կառավարման մասին» ՀՀ օրենքի 10-րդ հոդվածի 5-րդ կետը բովանդակում է. «Սեփականատերերի կողմից պարտադիր նորմերի իրականացման համար նախատեսված վճարման ենթակա գումարի վճարումը երկու անգամ ուշացնելու դեպքում շենքի կառավարման մարմինն իրավունք ունի դրա բռնագանձման համար դիմելու դատարան՝ մինչ այդ գրավոր նախազգուշացնելով պարտատիրոջը»։
Վերադառնալով ելման կետ, հետաքրքրվեցինք թե ինչ է տեղի ունեցել զգուշացումից 4 ամիս անց։ Օրինակ, Բադալ Մուրադյան թիվ 1 16-հարկանի շենքում. բնակիչներից քանի՞սն են սրտապատառ բանկ վազել փոխանցումներ կատարելու և քանի՜ քանիսն են սրտապնդված սպասում իրենց իրավունքները դատարանում պաշտպանելու համար։
Ա. Ղահրամանյանին, Ք. Սահակյանին, Ա. Կուտեպովին, Ս. Մելիքյանին, Հ. Բրուտյանին, Վ. Ամատունուն ու մյուսներին համատեղողը սկզբունքայնությունն է. ինչու՞ պիտի վճարեն մի բանի դիմաց, երբ այն տեսանելի չէ իրենց, բայց պարբերաբար համատիրությունն իր տեսուչին «գործուղում» է շենք, տնետուն ընկնում, որպեսզի հաստատագրված գումարներ գանձի՝ այն էլ անհասկանալի, անհեթեթ բացատրությամբ, որի հիմքում մեկ բնակտարածքի չափն է, մերթ վերելակի սպասարկումը, մերթ էլ՝ երկուսը մեկում։ Բայց ոչ երբեք բնակիչների ընդհանուր օգտագործման տարածքների հետ կապված բարեկարգումներն ու բնակֆոնդի պահպանությունն ընդհանրապես։ Ասենք՝ տանիք, շքամուտք, աստիճանահարթակներ, հարկաբաժիններ, բազրիքներ և այլն։ Բաժնեմասային սեփականատերերի վրդովմունքը տարածական է՝ չիրազեկվածությունից սկսած, վերջացրած նրանով, թե ինչ հիմնավորվածությամբ և որ օրենքով է ամրագրված այն փաստը, որ հավաքագրվող գումարների 40-50 %-ը համատիրությունը տնօրինելու է որպես աշխատավարձի ֆոնդ։ Իմ զրուցակիցներից ոմանք բերեցին այլ առարկություններ ևս և խնդրեցին չանդրադառնալ տարիներից եկող արատավոր մի շարք երևույթների. անհրաժեշտության դեպքում փակագծերը կբացեն ճիշտ տեղում, ճիշտ ժամանակին։
«Համատիրության մասին» ՀՀ օրենքի 24-րդ հոդվածի ա կետի մասին ¥«բնակիչը պարտավոր է սահմանված կարգով կատարել պարտադիր նորմերի կատարմանն ուղղված վճարներ և այլ վճարներ»¤ շեշտադրմամբ հիշեցնող փաստաբանական գրասենյակը արդյո՞ք ուսումնասիրել-հասկացել է իրողությունը. ո՞վ է սահմանում պարտադիր նորմ կոչվածը, ի՞նչեր են ներառված դրանում, սեփականատերերը որքանո՞վ են տեղեկացված հակահրդեհային, սանիտարական, քաղաքաշինական, փոստային բաժանորդային պահարանների սպասարկման և այլ միջոցառումների մասին։ Հարգարժան Մ. Մաղաքյանին հիշեցնենք, որ մինչ 24-րդ հոդվածին հղում կատարելը կա առանցքային դրույթ սպասարկում իրականացնողի և դրա դիմաց վճարողի համար։ Եվ դա «Բազմաբնակարան շենքի կառավարման մասին» ՀՀ օրենքի 22-րդ հոդվածի 1-ին կետի ա, դ, ե և զ ենթակետերն են, համաձայն որոնց, շենքի կառավարման մարմինը պահպանում է շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության պահպանման պարտադիր նորմերի կատարումը, նույն օրենքով նախատեսված կարգով շինության սեփականատերերին ներկայացնում է ամսական, տարեկան և այլ հաշվետվություններ ու ծանուցումներ, կազմում և սեփականատերերի քննարկմանն է ներկայացնում պարտադիր նորմերի կատարման համար նախատեսված աշխատանքների նախահաշիվ, իր կամ շինության սեփականատերերի անունից տրված լիազորությունների սահմանում և շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության կառավարման բյուջեի հոդվածներով նախատեսված պայմաններով և չափով կնքում է պայմանագրեր։ Մի բան, որ բազմահարկի 250-ից ավելի բնակիչներ, այդ թվում և ինքս, տեսած չկանք։ Էլ չենք խոսում ավելի մեծ սպասելիքների մասին, թեկուզ ընթացիկ տարում շենքում կատարվող աշխատանքների վերաբերյալ ակտի, նախահաշվի և նախահաշվային գումարը տարեկան բյուջեի մեջ ընդգրկվելու, քննարկվելու և ընդհանուր ժողովում հաստատվելու մասին, որից հետո ծախսային մասն է բաժանվում սեփականատերերի վրա՝ ըստ ընդհանուր բաժնային սեփականության մեջ նրանց բաժնեմասի չափի։ Սա այն փաստն է, որ արձանագրվում է համատիրության ընդհանուր ժողովի կողմից ընդունված որոշմամբ, որում սահմանվում է պարտադիր նորմերի կատարմանն ուղղված չափը։ Այլ կերպ ասած՝ բնակչության կողմից վճարվող գումարի չափը չի առաջանում հենց այնպես, վերացականորեն կամ մեկի ցանկությամբ, այլ որոշակի օբյեկտիվ նախադրյալներից, մասնավորապես՝ արդեն իսկ սեփականատերերի քննարկմանը և հաստատմանը ներկայացված ու կանխորոշված աշխատանքների նախահաշվից ելնելով, որից հետո միայն այդ աշխատանքների արժեքը բաշխվում է սեփականատերերի միջև։
«Նոր Նորք» համատիրությունն այնքան է հեռացել բնակիչներից, որ վերջիններս կասկածանքով մտաբերեցին նախագահի անունը՝ Պողո՞ս էր, թե՞ Պետրոս, Ռոբե՞րտ էր, թե՞ Սերգեյ։ Կառույցի ձևավորման առաջին օրից մինչև հիմա «կռվախնձորը» եղել ու մնում է նույնը։ Համատիրությունը պահանջում է, չգիտես ինչու, հաստատագրված գումար, բնակիչներն էլ երկու ոտքը մի մաշիկի մեջ դրած պնդում են՝ հասկանանք. վճարենք ինչի՞ համար, կատարած ո՞ր աշխատանքի դիմաց։ Ասել, թե չկան բարեխիղճ վճարողներ, սխալ կլինի։ Հանդիպեցինք։ Զրուցեցինք։ Նրանց մի մասի ասելով՝ զահլա չունենք տեսուչի հետ բանավիճելու, մյուսներն էլ առանց խորանալու վճարում են, որովհետև պահանջում են, որ վերելակն անխափան գործի։ Ընդամենը սրա համար։
Միակ բանը, որ համատիրությանը հաջողել է, դեպքից դեպք տարեվերջին շքամուտքում իրենց հավատով հաշվետվության նման մի թուղթ են փակցնում՝ շաբլոն ձևակերպումներով։ Օրինակ, դեռատիզացիայի, կրծողների դեմ պայքարի համար ծախսվել է այսքան գումար, և այնքան՝ շենքի շրջակայքում մաքրություն ձեռնարկելիս։ Թվերն ու թվաբանությունը, որ հիշեցրել են կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովի նախագահի նկարչությունը, երբեք հավատ չեն ներշնչել։ Անվստահությունը, իսկ մյուս կողմից անգործությունը հասցրել է այնտեղ, որ տարիներ առաջ բնակիչները 200-ի հասնող ստորագրությամբ դիմում-բողոք են հասցեագրել թաղապետին՝ համատիրությունից դուրս գալու վճռականությամբ։ Համայնքի ղեկավարը շենքի ներկայացուցչական խմբի հետ արդյունավետ զրույցից հետո հորդորել է՝ առայժմ չգնալ նման քայլի, իրենք հաշվի կառնեն բոլոր դիտարկումները։ Ինչ-որ ժամանակ սայլը տեղից շարժվել է, երբ բնակիչների նախաձեռնություններին անձամբ համայնքի ղեկավարն է ընդառաջ գնացել։ Նույն կերպ են կատարվել բարձրահարկի տանիքի հատվածային վերանորոգումները, շքամուտքի դիմահայաց տարածքով անցնող կոյուղագծի փոխումը և այլ աշխատանքներ, որ իրացրել են հենց իրենք՝ բնակիչները, իրենց ուժերով և իրենց հաշվին։ Իսկ անկյուն քաշված համատիրությունը ցանկություն կամ «ֆայմ» չի ունեցել նման դեպքերում շարժվել օրենքի ուժով, այսինքն գնահատելով կատարվածի արժեքը, այն համադրել և համապատասխանաբար նվազեցնել տվյալ բնակչի կամ բնակիչների պարտքերը։ Ինչու՞ դա տեղի չի ունեցել ճաղավանդակների, աղբատար զետեղարանի ¥բունկեր¤ մեծադիր և շքամուտքի մետաղական դռների զոդման աշխատանքների ժամանակ։ Նպատակայի՞ն, թե՞... Շշուկով ականջիս հասավ միայն մի դեպք, որ մի պաշտոնյա բնակչի դաստիարակչական վերաբերմունքից հետո համատիրությունը վերջինիս պարտքը զրոյացրել է մի քանի հարկեր ներկել-բարեկարգելու դիմաց։ Մնացած դեպքերում և՛ խուլ է, և՛ կույր։ Որքան էլ դիմել են տարաբնույթ հարցերով, ստացել են տարտամ կամ արդարացնող պատասխան՝ դա մեր խնդիրը չէ, իսկ դուք գիտե՞ք, թե ինչքան եք պարտք, որ մուծեք, կմտածենք։ Այս սկզբունքով գործող համատիրությունը հարևանությամբ տեղակայված բարձրահարկից անհաղորդ է. չունի և չի կարող ունենալ տեխնիկական վիճակի մասին մասնագիտական եզրակացություն, ինչը սեփականատերերի համար կարևոր է, թեկուզ նրա համար, որ վերջնականապես փարատվի մտահոգությունը. կառուցապատման ժամանակ 6-րդ, թե 7-րդ հարկից շենքն ապամոնտաժվել է կրող սյուների շեղվածության պատճառով։
Փող, փող և դարձյալ փող պահանջող ու հիմա էլ դատի պատրաստվող համատիրության նորին գերազանցությունը նոր իրավիճակում պարտավոր է ընկալել, որ փողը ձեռք է բերվում աշխատանքով, տվյալ դեպքում ծառայություններ մատուցելով, ոչ թե կարգադրիչի, պահանջողի գործելաոճով։ Ե՞րբ է նա այցելել, բնակիչների հետ տեղում գործնական երկխոսություն վարել ու ներկայացրել կատարվելիք պլանները։ Չեն հիշում։ Իսկ նրան չի հետաքրքրում, չի բարեհաճում գալ շենք ու սեփական աչքերով տեսնել այն ծավալուն փոփոխությունները, որ ընդամենը 5-6 բնակիչներով՝ Ալիկ Ղահրամանյանի ազդակոչով ոնց են կարգի բերել շրջակա տարածքը՝ սիզամարգերը, խնամել ու խնամում են կանաչ գոտին, պուրակ-խաղահրապարակը, վերանորոգել ցայտաղբյուրը, բակից հեռացնել տվել ոչ գործածության ենթակա էլեկտրական վահանակները, աղբի բունկերում կղզիացած շինարարական և կենցաղային իրերի մնացորդները։ Հիմա էլ այս օրերին, իրենք իրենցով, առանց կույրաղիքային միավորի, մի քանի ակտիվիստներով պատրաստվում են բնակիչների անվտանգ ներս ու դուրսը ապահովելու նպատակով նոր նախաձեռնություն իրականացնել։ Իսկ լեթարգյան քնից արթնացածը, երբ իրեն հարմար չէ, քնած է ձևանում։ Ավելի ճիշտ, կարիք էլ չկա։ Ժամանակը թող օգտագործեն օրենքների, բնակիչ-համատիրություն հարաբերությունների, պարտավորությունների ու պարտականությունների իմացության և այն արդյունավետ կիրառելու համար։
Գաղտնիք չէ, որ հանրության ճնշող մեծամասնությունը, եթե ոչ բոլորը, ոչ միայն տեղյակ չեն, այլև հետամուտ չեն համատիրությունների գործառույթներին, և, առհասարակ, հեռու են օրենքի իմացությունից։ Երեք միլիոն վարչապետերի թվում կգտնվի՞ մեկը, որ ծանոթ է համատիրության կանոնադրությանը, պատկերացում ունի կառավարության սահմանած «պարտադիր նորմ» և կամ «այլ վճարներ» հասկացության մասին։ Գոյատևության օրվա փնտրտուք-մրցավազքը թողած նոր Հայաստանի հպարտ քաղաքացին որտե՞ղ փնտրի և սիրտ ու հավես ներարկի կարդալ-հասկանալու «Համատիրությունների մասին» ՀՀ օրենքի 9-րդ հոդվածի 2-րդ կետը կամ «Բազմաբնակարան շենքի կառավարման մասին» ՀՀ օրենքի 24-րդ հոդվածի 3-րդ պարբերությունը...
Քսանչորս ժամը չի բավարարի ցանկացած գիտակ մարդու, որպեսզի ընկալի մեր օրենսդիրների ճչուն մտքի փայլատակումներով անընդհատ փոխվող-թարմացվող օրենսդրական դաշտը։ ՈՒստի բավարարվում ենք այնքանով, որքանով՝ կարևորություն չտալով նկատվող խութերին, անգամ խորհրդային տարիներից եկող ձևական աշխատանքային հարաբերություններին։ Պարզունակներից միայն մեկը։ Ի՞նչ կապ ունի համատիրությունը վերելակի սպասարկման հետ, երբ տեղական ինքնակառավարման մարմնի կառուցվածքում կա համապատասխան ստորաբաժանում՝ տնօրենով, գլխավոր ճարտարագետով, մասնագիտական խմբերով, որ կոչված են այդ խնդիրները լուծելու, բնակիչների ահազանգերը, դիտողություններն ու առաջարկությունները հաշվի առնելով։ Եթե դերակատարություն չունի, ո՞րն է իմաստը համատիրության, որ մտել է մատի և մատանու արանքը, ասել է թե՝ վերելակը շահագործողի և սպասարկողի միջև։ Ի՞նչ է, առանց թաղապետարանի և համատիրության միջև կնքված միջնորդական ծառայության պայմանագրի, բնակիչները չե՞ն կարող վճարել վերելակի սպասարկման գումարը։ Իհարկե վճարում են։ Հավելենք նաև, որ ինչպես ցանկացած բազմաբնակարան շենքում, այնպես էլ այստեղ կա բնակիչ, որ ինքն է իրականացնում պարզունակ ծառայություն՝ կապված վերելակի խնամքի հետ։ Այսքանից հետո ու՞ր մնաց համատիրության անելիքը. թե՞ տոկոս են ստանում «սպասարկման»՝ այսինքն հիշեցման համար։
«Նոր Նորք» համատիրության ներկայացուցիչ՝ «Ղազարյան ընդ Փարթնըրս» փաստաբանական գրասենյակի պարտքերի հավաքագրման բաժնի պետ Մ. Մաղաքյանի ծանուցումները, ինչպես և սպասվում էր, միակողմանի և մակերեսային մոտեցման արդյունք են՝ ամբողջությամբ խոցելի։ A4 ձևաչափի վրա ձևակերպվածը կնիքով հաստատված չէ, չկա ոչ մի հավաստում, երկու իրավաբանական անձանց միջև գոյություն ունեցող պայմանագիրը վկայակոչող որևէ տարր։ Փոխարենը տեղին է ընտրված թղթի արտաքին տեսքը՝ աչքի զարնող թագակիր ժանիքաբաց առյուծը՝ որպես ազդեցիկ լոգո։
Բայց և այնպես, հայցվորի կարգավիճակում գտնվողը պարտավոր է իմանալ, որ բազմաբնակարան շենքի ընդհանուր բաժնային սեփականության գույքի պահպանմանը ներկայացվող պահանջները բավարարելու համար անհրաժեշտ գումարի վճարման պարտականությունն այդ շենքի շինությունների սեփականատերերի մոտ կարող է առաջանալ միայն հետևյալ իրավական ընթացակարգի սահմաններում և դրա պահպանման արդյունքում.
1. բազմաբնակարան շենքի կառավարման մարմնի կողմից կազմվում է ընթացիկ տարում շենքում կատարվող աշխատանքների վերաբերյալ ակտ, այնուհետև նախահաշիվ, որից հետո նախահաշվային գումարն ընդգրկվում է տարեկան բյուջեի մեջ, ապա քննարկվում և հաստատվում է ընդհանուր ժողովում։
2. Բյուջեի հաստատումից հետո, դրա ծախսային մասը բաժանվում է սեփականատերերի միջև՝ ըստ ընդհանուր բաժնային սեփականության մեջ նրանց բաժնեմասի չափի։
3. Փաստացի կատարվում են նախատեսված աշխատանքները, ինչն արձանագրվում է բազմաբնակարան շենքի կառավարման մարմնի կողմից կազմված հաշվետվություններում։
4. Յուրաքանչյուր ամսվա համար ոչ ուշ, քան հաջորդ ամսվա 15-ը պատրաստվում է շինությունների սեփականատերերի կողմից անվանական վճարումների, նախատեսված և իրականացված աշխատանքների ընթացքի վերաբերյալ հաշվետվություն, որի մասին ծանուցվում է բնակիչներին։
Օրենքի դրույթներով նախատեսված այս և այլ տիպի պայմանները համատիրության կողմից չեն պահպանվել, ինչպես նաև համատիրության գործունեությունը հակասում է նույն օրենքի դրույթների կիրառման վերաբերյալ ՀՀ Սահմանադրական դատարանի 26.05.2009 թվականի թիվ ՍԴՈ-804 և ՀՀ վճռաբեկ դատարանի թիվ ԵԱՔԴ/0936/02/14 քաղաքացիական գործով 22.04.2016 թվականի որոշումներով տրված մեկնաբանություններին, ինչից դժվար չէ հանգել եզրակացության, որ «Նոր Նորք» համատիրությանը ենթադրյալ չվճարած պարտքի վերաբերյալ ծանուցումն անհիմն է և ենթակա չէ կատարման։
Վահե ՄԵԼԻՔՅԱՆ